Durgun
deliyim bu aralar. Önce deli gibi haykırmak, sesim kısılana kadar çığlık atmak
istiyorum, sonra sessizce ağlamak. Kimseler görmeden ruhumun derinliklerine
inip oralarda yalnız kalmak ve kendimi sorgulamak istiyorum. Hayatımı süzmek istiyorum,
posasını atıp, kalan özümle tekrar bir ben yaşamak istiyorum. Biraz kendimin
farkına varmak istiyorum, heyecanı son safhasında yaşamak istiyorum.
Mutluluğu,
acıyı, aşkı, nefreti, hasreti, utangaçlığı tadında ve hissederek yaşamak
istiyorum. Dönüp bakmak istiyorum kendime. Aynasız, yansımasız, sadece ben; hatalarımı,
sevinçlerimi, kırdıklarımı ve kırgınlıklarımı tekrar hissetmek istiyorum.
Pişmanlıklarımı tek kalemde silmek istiyorum. Keşkeleri lügatimden çıkarmak
istiyorum. Gözyaşlarımı bir cam ibrikte biriktirip umutlarımı sulamak
istiyorum. Karanlıklarımı toplayıp mum ateşinde yakıp yolumu aydınlatmak
istiyorum. Dualarımın şiddetinden engellerim yıkılsın istiyorum. Küçükken
ettiğim dualar gibi Allah’ım elimden tut yürüt beni diyorum ve bunu o minik
kalbimle istediğimden çok daha fazla istiyorum. Masal âlemindeki puslu, loş
ışıklı, dar koridordan; aydınlık, ferah, upuzun bir gerçeğe çıkmak istiyorum ve
elimden tutan yarenler istiyorum yoldaşlar, duama eşlik eden dostlar istiyorum.
İnandığımı yaşamak ve yaşadığımla yükselmek istiyorum. Bir sevgi, bir muhabbet
istiyorum. Kalbimi saracak ve beni maşukuma taşıyacak bir gemi ve bu gemide
ufukları aydınlatacak bir rehber istiyorum. Dualarla ayaktayım, yaşıyorum.
Elhamdülillah hissediyorum. Seni istiyorum Rabbim seni istiyorum…
Zeynep Kekillioğlu
0 yorum:
Yorum Gönder
Ad :
Email :